Epitafium Goœki Hillar

To by³a goœka hillar jej jedyny wiersz

pozosta³ kiedy by³em ma³y nawet jeszcze

wpisywa³y Go sobie do pamiêtników

Oni do¿yli a¿ drugiej po³owy wieku

roboli dzieci byli tacy szczêœliwi ¿e nawet

gryŸli paluchy etc. - pe³ny egzystencjalizm

stracili kilka nastêpnych pokoleñ - zawsze coœ wszak to coœ

nosiæ na czele lejbelkê stracone pokolenie nic tylko dziêkowaæ

i nic, tylko traciæ pokolenia

Ale zrobili wreszcie takie dzieci, które

szanuj¹ siebie resztê œwiata maj¹c tam, gdzie trzeba

i nie kupuj¹ ksi¹¿ek, aby w œrodku

dowiedzieæ siê, jak maj¹ ¿yæ

mo¿e te dzieci zrobi¹ nastêpne, normalne

na widok których nie porobi¹ w gacie

widz¹c w ich paluszkach to, co sami

chcieliby, oj chcieli przepuœciæ przez rajzbret.

a mo¿e nie ja nie marynarz ja poeta